verslag van Tara's blind-date in Golzow !

hoihoi....

Hier ben ik weer zoals beloofd !
het heeft even geduurd (onze excuses !) maar vrouwtje heeft het ook altijd zo druk en uiteindelijk moet zij mij wel een beetje helpen om dat hier allemaal gezegd en geschreven te krijgen...;-)

ik zou jullie dus vertellen hoe mijn ontmoeting met CARLO is verlopen....
Toen ik halverwege vorige maand EINDELIJK (volgens vrouwtje dan !) loops was geworden begonnen ze hier flink te stressen ! ik begreep het eigenlijk niet zo goed want hoewel ik stiekem ook best een beetje opgewonden was door het vooruitzicht om Carlo te ontmoeten maakte ik me toch niet al te druk...Ok, hij ziet er goed uit, hij zou de toekomstige papa van mijn puppies moeten worden maar uiteindelijk moet IK hier wel het grote werk gaan doen straks ! ;-) Ik had gelukkig via mijn mama al één en ander opgevangen over 'de bloemetjes en de bijtjes' en ik kon er eerlijk gezegd mijn slaap niet meteen voor laten...

Omdat mijn verloofde ergens ver in Duitsland woont (voormalige DDR, vlakbij Brandenburg - Berlijn) besloten de baasjes na overleg toch maar voor een "progesteronbepaling" te gaan.... Geen idee wat dit nou weer mocht wezen maar daar kwam ik gauw genoeg achter !
Op een zaterdag (de 9de dag van mijn loopsheid) gingen we samen naar de dierenarts. Die ken ik gelukkig wel dus ik maakte me helemaal geen zorgen... Er werd een beetje bloed geprikt (voelde ik amper !) en de baasjes gingen dit zelf wegbrengen naar het ziekenhuis waar ze uiteindelijk de waarde gingen bepalen. Na een tijdje kregen we bericht van de dierenarts ; progesteron stond op bijna 9, wat blijkbaar nog veel te laag bleek om een succesvolle dekking te kunnen garanderen, even wachten dus...
En laten ze daar nu net niet zo sterk in zijn hier ! ;-)

We kregen het advies om op maandag terug te komen en opnieuw bloed te laten prikken, tja... blijkbaar moet je er toch wel één en ander voor over hebben !
Maandag dus van hetzelfde laken een broek en wat bleek...... de waarde was enorm gestegen, maar liefst 34 stond het progesteron nu !!!

Toen werd het pas helemaal hectisch !!!! ;-) we moesten en zouden meteen naar Duitsland vertrekken, wat een gedoe ! ;-)
Er werd meteen druk over en weer getelefoneerd met de verantwoordelijke van de fokcommissie van de club want die zou rijden. Hij is wel al vaker aanwezig geweest bij een dekking en op die manier voelden mijn baasjes zich toch wat zekerder...

We konden eindelijk vertrekken !!! ik mocht achterin het busje en rond half 2 in de middag vertrokken we voor een lange rit. De reis verliep heel vlotjes en zo rond 8 uur 's avonds (op 27 februari) waren we al ter plaatse !

Onze eerste ontmoeting viel eigenlijk héél goed mee ! Carlo bleek een heel charmante, lieve vent en hij deed zijn uiterste best om mij te charmeren ;-) nu moet ik toegeven ; dat lukte hem vrij aardig, ik was danig onder de indruk !! héél lang heeft hij in ieder geval niet nodig gehad om mij helemaal voor zich te winnen want na even snuffelen en spelen ging ik voor de bijl (bloos-bloos....;-)
de eerste dekking was een feit !!! baasjes stonden erbij en keken er naar !;-) blijkbaar hadden ook zij het niet zo snel verwacht !
Carlo vond het anders ook wel gezellig want mijnheer bleef maar even 'hangen' en zo stonden we dus ongeveer 6 minuutjes 'gekoppeld' ;-) volgens de 'statistieken' niet echt 'lang' blijkbaar maar wat mij betreft was het mooi geweest !

Iedereen bleek toch wel een beetje verrast ;-)
omdat we al zo'n lange en hectische dag achter de rug hadden vertrokken we vrij snel daarna naar ons pension ... Daar was ik niet rouwig om want door alles emoties was ik wel toe aan een dutje ! Ik heb dan ook heerlijk geslapen, heb geen kik meer gegeven en heb zalig gedroomd ;-)

De volgende morgen (28 februari) was iedereen weer fris en fruitig en na een deugddoend ontbijt ging het weer richting Carlo ! ja... ze smeden het ijzer wel terwijl het heet is hoor ! niet dat ik daar veel bezwaar tegen had ;-) ik keek er eerlijk gezegd ook wel naar uit om mijn liefje zo snel terug te zien !!
Bij aankomst leek het alsof we mekaar al jaren kenden ! Carlo haalde opnieuw zijn trukendoos boven en in no time was het weer "koekenbak" !;-) Deze keer waren de baasjes voorbereid en dus hebben ze mij een beetje ondersteuning gegeven...Gelukkig maar want die vent van mij is best wel fors en groot en doordat de koppeling dit keer wel bijna 15 minuten duurde was een beetje hulp best welkom. Zo was het niet zo zwaar voor mij...
Ik was best wel een beetje aangedaan en ik mocht even in het busje om wat bij te komen... Wat mij toen heeft bezield weet ik eigenlijk niet (bloos) want zo gedraag ik me anders NOOIT ! maar ik had plots zo'n 'drang' en vrouwtje's body-warmer moest er gewoon aan geloven, oeps !!! Gelukkig was ze niet boos want ik had me voor de rest echt fantastisch gedragen, misschien moest ik me gewoon even afreageren ???

Iedereen was in een feestelijke stemming, 2 geslaagde dekkingen op rij dat hadden ze ook niet meteen verwacht ...;-) Eigenlijk konden Carlo en ik op dat ogenblik ook niks meer verkeerd doen in hun ogen...

Véél te snel naar mijn zin brak het afscheid aan.... Ik voelde me best verdrietig toen we weer naar huis moesten vertrekken en ik denk dat zelfs mijn stoere vent het even moeilijk had...Hopelijk zien we mekaar binnenkort toch nog een keer terug want we konden het echt wel goed met mekaar vinden !

Na alweer een lange autorit kwamen we uiteindelijk weer in Nederland aan. Baasjes zijn nog even lekker uit eten geweest om het te vieren en af te sluiten maar ik wou alleen maar slapen...en dromen natuurlijk ;-))

We zijn ondertussen een paar weekjes verder en het is dus nog even afwachten.... Zal ik al dan niet zwanger blijken ????
We hebben er in ieder geval een goed oog in ; volgens vrouwtje ben ik sinds onze terugkomst uit Duitsland een heel stuk rustiger geworden en voor zover dat nog mogelijk zou zijn ook veel aanhankelijker !
eerlijk gezegd ; ik voel me ook wat raar en een beetje moe ben ik ook wel... Maar of dat nog de emoties zijn of effectief al de eerste tekenen van een zwangerschap ????
Wij (en uiteraard ook jullie dan !;-) zullen het heel binnenkort weten want de baasjes hebben besloten om einde maart een "echo" te laten maken van mijn buikje...
Toch straks even vragen aan mama straks wat dat nu weer is ??? Maar nu ga ik nog even doen wat me tegenwoordig het beste bevalt ; ik ga genieten van een heerlijk dutje ! dat heb ik wel verdiend dacht ik ...;-))
ik spreek jullie snel weer ! lebber van Tara..

even wandelen op neutraal terrein ter kennismaking....


het spel der verleiding ; rondjes draaien, spelen, snuffelen....


en dan....le moment suprème ! ;-) met een beetje hulp ....